اطرافیانم می گویند: مشاور و رواندرمانگر فقط به حرفهایت گوش میدهد، چرا میخواهی پولت را دور بریزی تا کسی گلایهها و غرغرهایت را بشنود؟
اطرافیانم می گویند: مشاور و رواندرمانگر فقط به حرفهایت گوش میدهد، چرا میخواهی پولت را دور بریزی تا کسی گلایهها و غرغرهایت را بشنود؟
متاسفانه یکی از چالشهای رایجی که اطرافیان در مسیر متقاضی استفاده از خدمات سلامت روان قرار می دهند و بر تردیدهای وی می افرایند این است که «مشاور و رواندرمانگر فقط به حرفهایت گوش میدهد، چرا میخواهی پولت را دور بریزی تا کسی گلایهها و غرغرهایت را بشنود؟». واقعیت این است که این جمله تنها از یک آگاهی سطحی و باوری دور از واقع سرچشمه میگیرد. مشاوران و رواندرمانگران اغلب فرآیند مشاوره و رواندرمانی را این گونه آغاز میکنند که از شما میخواهند در مورد مشکلی که شما را به دفتر ایشان کشانده است توضیح دهید.اما این فقط نقطۀ شروع است. آنها همچنین اطلاعاتی دربارۀ پیشینۀ شما، تاریخچۀ شکلگیری مشکلات، شیوهای که تاکنون برای حل و فصل مشکلاتتان به کار بستهاید، و سایر بخشهای مهم زندگیتان را جویا میشوند. رواندرمانی معمولاً یک کار تعاملی و دوطرفه بر اساس «گفت و شنود» و «حضور فعال مراجع» به منظور حل مسئلۀ مشترک است. ممکن است مشاور یا رواندرمانگر تکالیفی برای منزل در نظر بگیرد، این فرصتی است که میتوانید مهارتهای جدید را تا جلسۀ بعد تمرین و مرور نمایید و در مورد آن موضوع بیشتر یاد بگیرید . شما و رواندرمانگرتان «به همراه هم» مشکلات را تشخیص میدهید، اهداف جدیدی برمیگزینید و پیشرفتتان را میسنجید.
کارشناس پاسخگو: نوشین مجلسی